Τα Παιδιά τηςΕυρώπης. Μαρίνα Κουρμπέλα
Τα Παιδιά τηςΕυρώπης. Μαρίνα Κουρμπέλα
Τα Παιδιά της Ευρώπης. Μαρίνα Κουρμπέλα
Γιατί πήγαν στις Βρυξέλλες;
28 Μαΐου 2024 11΄47μμ
Μέρος Ενα
Η παρέα ήταν μεγάλη. Διάφορες ηλικίες, από διάφορα μέρη της Ελλάδας, άλλοι με σπουδές, άλλοι του Γυμνασίου, και άλλοι, εργαζόμενοι σε διάφορους κλάδους.
Ο Μπαρμπα Θωμάς, γεωργός και με μεράκι ήθελε,στις Βρυξέλλες να μάθει για την πολιτική συνοχής.και ήθελε να μιλήσει με αρμόδιο.
Κάποτε, είπε, δεκαετίες πριν, ήρθε στο χωριό ένας ΄κύριος, από τις Βρυξέλλες.
Τον καλοδεχτήκαμε, περιποίηση και όλα τα καλά, και καθήσαμε στο καφενείο να μας μιλησει.
Θα σας πω λίγα πράγματα για την πολιτική συνοχής της ΕΕ, και μετά θα με ρωτήσετε ότι θέλετε, να σας εξηγήσω με χαρά. Αυτή είναι άλλωστε και η υποχρέωσή μου,στο πλαίσιο της πολιτικής,της Κοινότητας, κοντά στον πολίτη.
Αρχισα να ζεσταίνομαι,να γίνομαι ανήσυχος Ευγενικό ο άνθρωπος, αλλά αυτά που έλεγε δεν τα καταλάβαινα. Φοβήθηκα. Τι να πω στον άνθρωπο μόλις τελειώσει.
Με την πολιτική συνοχής, είπε αυτή την προγραμματική περίοδο οι περιφέρειες θα δουν μεγάλα οφέλη.
Το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο , το ΠΔΠ. όπως το λέμε,μόλις εγκρίθηκε και οι πόροι που προβλέπονται από τον προϋπολογισμό, μαζί με την εθνική συμμετοχή...
Εως εκεί συγκράτησα τα λόγια του. Σκέφθηκα, μιλάει Ελληνικά, αλλά, άλλα Ελληνικά, Γλώσσα, άγνωστη, ακαταλαβίστικη.
Σηκώθηκα, άλλαξα καρέκλα.και ξανασηκώθηκα. Το ίδιο έκαναν και οι άλλοι.΄Και ξανά σήκω κι ξανά, γύρω,γύρω.
Ο κύριος μιλούσε, χωρίς να ενοχλείται που τον περιτριγυρίζαμε, ούτε από το θόρυβο που έκαναν οι καρέκλες.
Αγένεια, σκέφθηκα, Και είμαι καί ο Πρόεδρος του Χωριού, Αλλά είχα φουντώσει.Φοβηθηκα
Ηρθε ο άνθρωπος από τόσο μακρυά και εμείς δεν καταλαβαίναμε τη γλώσσα του. Τίποτα.Γρί.
Να πάμε στο μποστάνι, πρότεινα, Εδώ κοντά είναι, και μόλις χθες πότισα.
Να δείτε πως τα καλλιεργούμε εδώ.
Του άρεσε η ιδέα, αλλά να πάμε μετά τη συζήτηση για τη συνοχή,είπε.
Να μη σας πολυλογώ, όταν έφυγε, πήγαμε όλοι σκουντουφλώντας στο τσιπουράδικο.
Δεν άκουγες κουβέντα. Μόνο, που και που, κάποιος έλεγε. Να μη μάθω ξένες γλώσσες!
Δεν αφήσαμε σταγόνα , Φύγαμε όταν άρχισε να χαράζει.
Ακους να μη γνωρίζουμε τη γλώσσα του!
Θα πάω να τον βρώ,σκέφηκα. Και να που βόλεψε και θα τον βρώ. Θα μάθω για την πολιτική συνοχής. Στην ανάγκη θα πάρω και διερμηνέα. Αλλά θα μάθω, και όταν γυρίσω στο χωριό θα πω και στους αλους.
