DEE: Επιστροφή από τις διακοπές.Τη νέα εβδομαδα,10 υποθέσεις και...
Αποφάσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ την ερχόμενη εβδομάδα
pelazkarabo@gmail.com - 26 Αυγούστου,12.27μμ
Την εβδομάδα, που αρχίζει την Τετάρτη, 1η Σεπτεμβρίου, το Δικαστήριο της ΕΕ - ΔΕΕ, αναμένεται να εκδώσει τις ακόλουθες αποφάσεις:
ΓΔΕΕ: Απόφαση Homoki κατά Επιτροπής (HU – Πρόσβαση σε έγγραφο της OLAF)
Η προσφεύγουσα Andrea Homoki είναι ακτιβίστρια της ένωσης Eleven Gyál στον Δήμο Gyál (Ουγγαρία). Η ένωση αυτή ασχολείται με τα προβλήματα της καθημερινής ζωής των πολιτών. Σε ορισμένες περιοχές, η ένωση διαπίστωσε ότι ο δημόσιος φωτισμός που τοποθετήθηκε το 2015 από την ουγγρική εταιρία Élios Innovatív Zrt. ήταν πολύ χαμηλής ποιότητας και ανεπαρκής. Απευθύνθηκε λοιπόν στις αρμόδιες αρχές του δήμου για το ζήτημα. Τα εν λόγω έργα αποτέλεσαν αντικείμενο πολλών άρθρων στον ουγγρικό τύπο τα οποία έκαναν λόγο για απάτες και πιθανή περίπτωση διαφθοράς στην ανάθεση δημοσίων συμβάσεων στην εταιρία που είναι υπεύθυνη για τις εγκαταστάσεις φωτισμού. Στην παρούσα υπόθεση, η ακτιβίστρια ζητεί ενώπιον του ΓΔΕΕ την ακύρωση της απόφασης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) με την οποία της αρνήθηκε την πρόσβαση στην έκθεση έρευνάς της σχετικά με την εν λόγω επένδυση της Elios Innovatív Zrt.
ΔΕΕ: Απόφαση OTP Jelzálogbank κ.λπ. (ΗU – Δάνεια σε ξένο νόμισμα)
C-932/19 J.Z. κατά OTP Jelzálogbank κ.λπ.
Το 2007, ο J.Z. συνήψε με ουγγρικές τράπεζες του ομίλου ΟΤP συμβάσεις δανείου σε ξένο νόμισμα. Στο πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης, ο καταναλωτής υποστήριξε ότι οι συμβάσεις δανείου είναι άκυρες επικαλούμενος τον καταχρηστικό χαρακτήρα ρητρών που ορίζουν ότι για χορήγηση του ποσού του δανείου, λαμβάνεται υπόψη η τιμή αγοράς, ενώ για την αποπληρωμή του δανείου λαμβάνεται υπόψη η τιμή πώλησης ή συναλλαγματική ισοτιμία διαφορετική από αυτήν που ίσχυε κατά τη χορήγηση του χρηματικού ποσού.
Επιληφθέν της διαφοράς σε επίπεδο έφεσης, το περιφερειακό εφετείο του Győr (Ουγγαρία) διαπίστωσε, μεταξύ άλλων, ότι ο Ούγγρος νομοθέτης αντικατέστησε τις άκυρες ρήτρες, όσον αφορά τόσο τη χορήγηση όσο και την αποπληρωμή, με διάταξη βάσει της οποίας εφαρμόζεται η επίσημη συναλλαγματική ισοτιμία που καθορίζεται από την Εθνική Τράπεζα της Ουγγαρίας για το αντίστοιχο ξένο νόμισμα. Έχοντας αμφιβολίες ως προς την συμβατότητα των ουγγρικών ρυθμίσεων με την οδηγία 93/13/ΕΟΚ για τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων το δικαστήριο αυτό αποφάσισε να υποβάλει αίτηση προδικαστικής απόφασης ενώπιον του ΔΕΕ.
Γραπτές παρατηρήσεις κατέθεσαν η Ουγγαρία και η Επιτροπή.
ΔΕΕ: Απoφάσεις Vodafone και Telekom Deutschland (DE - Τιμολογιακά προγράμματα κινητής τηλεφωνίας)
C-854/19 Vodafone GmbH κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
C-5/20 Ομοσπονδία των οργανώσεων και ενώσεων καταναλωτών – ομοσπονδία των οργανώσεων καταναλωτών κατά Vodafone GmbH
C-34/20 Telekom Deutschland GmbH κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Δυο γερμανικά δικαστήρια ρωτούν το ΔΕΕ κατά πόσο συμβιβάζεται με το δίκαιο της Ένωσης ο περιορισμός, από τον φορέα παροχής πρόσβασης στο διαδίκτυο, του εύρους ζώνης, της κοινής χρήσης σύνδεσης (tethering) ή της χρήσης περιαγωγής όταν ο πελάτης κάνει δωρεάν τιμολογιακή επιλογή. Tα δικαστήρια καλούνται να αποφανθούν επί των διαφορών σχετικά με αυτούς τους περιορισμούς, μεταξύ, αφενός, των Vodafone ή Deutsche Telekom και, αφετέρου, της γερμανικής ομοσπονδιακής υπηρεσίας δικτύων (Γερμανία) ή της ομοσπονδίας των οργανώσεων και ενώσεων καταναλωτών – ομοσπονδία των οργανώσεων καταναλωτών.
Οι γενικοί όροι συναλλαγών της Vodafone ορίζουν ότι όταν εφαρμόζεται πρακτική tethering (hotspot), η κατανάλωση δεδομένων συνυπολογίζεται στον όγκο δεδομένων του τιμολογιακού προγράμματος και ότι η υπηρεσία Vodafone Pass («Chat-Pass», «Social-Pass», «Music-Pass», «Video-Pass») ισχύει μόνο στην ημεδαπή. Στην αλλοδαπή, η χρήση των εφαρμογών που καλύπτει η εν λόγω υπηρεσία συνυπολογίζεται στον όγκο δεδομένων που περιλαμβάνει το τιμολογιακό πρόγραμμα.
Η Telekom Deutschland προτείνει στους τελικούς καταναλωτές της τη δυνατότητα να επιλέξουν την πρόσθετη υπηρεσία «StreamOn» (αρχικά παρεχόμενη υπό τις μορφές «StreamOn Music», «StreamOn Music&Video», «MagentaEINS StreamOn Music» και «MagentaEINS StreamOn Music&Video»). Με την επιλογή της πρόσθετης αυτής υπηρεσίας ο όγκος δεδομένων που αντιστοιχεί στη μετάδοση ήχου συνεχούς ροής και βίντεο συνεχούς ροής (audiostreaming και videostreaming) από συνεργάτες περιεχομένου της Telekom Deutschland δεν προσμετράται στο μέγιστο όριο δεδομένων που περιλαμβάνει το εκάστοτε πρόγραμμα τιμολόγησης βάσει του σχετικού συμβολαίου για τη χρήση σύνδεσης διαδικτύου που παρέχεται μέσω κινητής τηλεφωνίας (πρακτική μηδενικής χρέωσης, αποκαλούμενη και «zero rating»), με την κατανάλωση του οποίου μειώνεται γενικά η ταχύτητα μετάδοσης. Στην περίπτωση του «StreamOn Music&Video», ο πελάτης συγκατατίθεται σε περιορισμό του εύρους ζώνης σε 1,7 Mbit/s για το videostreaming, ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για videοstreaming συνεργατών περιεχομένου ή λοιπών παρόχων.
Γραπτές παρατηρήσεις κατέθεσαν: στην υπόθεση C-854/19, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Επιτροπή, στην υπόθεση C-5/20, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Επιτροπή, στην υπόθεση C-34/20, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φινλανδία και η Τσεχική Δημοκρατία.
ΔΕΕ: Απόφαση Επιτροπή κατά Πορτογαλίας (PΤ – Φόροι οχημάτων)
Η Επιτροπή άσκησε προσφυγή ακύρωσης κατά της Πορτογαλίας ενώπιον του ΔΕΕ προκειμένου να αναγνωριστεί ότι το κράτος μέλος αυτό παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 110 της ΣΛΕΕ, καθόσον δεν έλαβε υπόψη, στο πλαίσιο του υπολογισμού του τέλους ταξινόμησης, την απόσβεση της αξίας του περιβαλλοντικού στοιχείου κατά τον υπολογισμό της αξίας των μεταχειρισμένων οχημάτων που εισάγονται στο εν λόγω κράτος και αποκτήθηκαν σε άλλα κράτη μέλη. Κατά την προσφεύγουσα, η πορτογαλική νομοθεσία εισάγει διάκριση μεταξύ του τέλους που βαρύνει ένα εισαγόμενο όχημα και εκείνου που βαρύνει ένα παρόμοιο μη εισηγμένο όχημα. Οι λεπτομέρειες και ο τρόπος υπολογισμού που ισχύουν οδηγούν σχεδόν πάντοτε στην επιβολή υψηλότερου τέλους επί του εισαγόμενου οχήματος.
ΔΕΕ: Απόφαση État belge (FR - Δικαίωμα διαμονής σε περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας)
C-930/19 X κατά Βελγικού Δημοσίου
Το 2010, ο Χ, αλγερινής ιθαγένειας, συνήψε γάμο με Γαλλίδα υπήκοο στο Αλγέρι (Aλγερία). Το 2012, μετέβη στο Βέλγιο, με θεώρηση για διαμονή σύντομης διαρκείας, με σκοπό την επανένωση με τη σύζυγό του, η οποία διέμενε εκεί. Το 2015, ο Χ θύμα ενδοοικογενειακής βίας εκ μέρους της συζύγου του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικογενειακή στέγη. Αρχικά έγινε δεκτός σε καταφύγιο και εν συνεχεία εγκαταστάθηκε σε κατάλυμα στο Tournai (Βέλγιο) και υπέβαλε μήνυση για τις πράξεις ενδοοικογενειακής βίας. Το 2017, το Βελγικό Δημόσιο έθεσε τέλος στο δικαίωμα διαμονής του Χ, με την αιτιολογία ότι δεν είχε προσκομίσει στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν, μεταξύ άλλων, ότι διέθετε ίδια μέσα διαβίωσης. Ο Χ άσκησε προσφυγή κατά της απόφασης αυτής ενώπιον του Συμβουλίου επίλυσης ενδίκων διαφορών αλλοδαπών (Βέλγιο).
To αιτούν δικαστήριο διερωτάται για το κύρος του άρθρου 13, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ περί διαμονής, καθότι εξαρτά, σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου, τη διατήρηση του δικαιώματος διαμονής του υπηκόου τρίτης χώρας που υπήρξε θύμα ενδοοικογενειακής βίας, από την προϋπόθεση, να διαθέτει επαρκείς πόρους.
Γραπτές παρατηρήσεις κατέθεσαν το Βέλγιο, το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή.
ΔΕΕ: Απόφαση INPS (IT – Επίδομα γέννησης και μητρότητας για κάτοχους της ενιαίας άδειας)
C-350/20 O.D. κ.λπ. κατά Εθνικού Ιδρύματος Κοινωνικής Ασφάλισης (INPS)
Ορισμένοι υπήκοοι τρίτων χωρών, οι οποίοι διαμένουν νόμιμα στην Ιταλία και είναι κάτοχοι μόνο της ενιαίας άδειας εργασίας, υπέβαλαν αίτηση για τη χορήγηση του επιδόματος γέννησης, η οποία απορρίφθηκε από το INPS ελλείψει της άδειας μακράς διαμονής. Κατά της απόφασης αυτής οι ενδιαφερόμενοι προσέφυγαν στα ιταλικά δικαστήρια. Επιληφθέν της υπόθεσης αναιρετικό επίπεδο, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο (Ιταλία) διερωτάται εάν αντιτίθεται το δίκαιο της Ένωσης σε εθνική νομοθεσία η οποία δεν επεκτείνει στους αλλοδαπούς που είναι κάτοχοι της ενιαίας άδειας που προβλέπεται στην οδηγία 2011/98/ΕΕ για τους εργαζόμενους τρίτων χωρών την παροχή των επιδομάτων γέννησης και μητρότητας τα οποία έχουν ήδη χορηγηθεί στους αλλοδαπούς που είναι κάτοχοι άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος ΕΕ.
Γραπτές παρατηρήσεις κατέθεσαν η Ιταλία και η Επιτροπή.
C-647/19 P και C-665/19 P
Μεταξύ 2002 και 2012 οι ιδιοκτήτες του συγκροτήματος Nürburgring (πωλητές) ωφελήθηκαν από μέτρα στήριξης, ιδίως εκ μέρους του ομόσπονδου κράτους της Ρηνανίας-Παλατινάτου, για την κατασκευή πάρκου ψυχαγωγίας, ξενοδοχείων και εστιατορίων, καθώς και για την οργάνωση αγώνων της Formula 1.
Κατόπιν καταγγελίας, η Επιτροπή κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας σχετικά με αυτά τα μέτρα στήριξης, δυνάμει του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. Το ίδιο έτος, γερμανικό δικαστήριο κήρυξε τους πωλητές σε πτώχευση και αποφάσισε την πώληση των περιουσιακών στοιχείων τους. Διενεργήθηκε διαδικασία υποβολής προσφορών, η οποία κατέληξε στην πώληση των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων στην Capricorn.
Η NeXovation, και ένα γερμανικό αθλητικό σωματείο, το Ja zum Nürburgring, υπέβαλαν καταγγελίες στην Επιτροπή, υποστηρίζοντας ότι ο διαγωνισμός δεν ήταν διαφανής ούτε αμερόληπτος και ότι δεν κατέληξε σε τίμημα που να αντιστοιχεί στις τιμές της αγοράς.
Μ την απόφασή της η Επιτροπή έκρινε ότι ορισμένα από τα μέτρα στήριξης προς όφελος των πωλητών ήταν παράνομα και ασυμβίβαστα με την εσωτερική αγορά. Έκρινε επίσης ότι η Capricorn δεν επηρεαζόταν από πιθανή ανάκτηση των ενισχύσεων και ότι η πώληση των στοιχείων του ενεργητικού της Nürburgring στην Capricorn δεν συνιστούσε κρατική ενίσχυση. Η Επιτροπή κατέληξε, ειδικότερα, στο συμπέρασμα ότι ο διαγωνισμός ήταν διαφανής και αμερόληπτος. Η NeXovation και η Ja zum Nürburgring άσκησαν προσφυγή κατά της απόφασης της Επιτροπής ενώπιον του ΓΔΕΕ.
Με τις αποφάσεις NeXovation κατά Επιτροπής (T-353/15) και Ja zum Nürburgring κατά Επιτροπής (T-373/15), οι οποίες εκδόθηκαν στις 19 Ιουνίου 2019, το ΓΔΕΕ απέρριψε τις δύο προσφυγές (βλ. στα αγγλικά το ΑΤ αριθ. 77/19). Οι δυο εταιρίες ζητούν την αναίρεση των αποφάσεων του ΓΔΕΕ, αντιστοίχως.
ΔΕΕ: Απόφαση Irish Ferries (EN – Δικαιώματα επιβατών θαλάσσιων μεταφορών)
C-570/19 Irish Ferries Ltd κατά Εθνικής Αρχής Μεταφορών
Αντικείμενο της κύριας διαδικασίας είναι οι υποχρεώσεις της εταιρίας Irish Ferries, θαλάσσιου μεταφορέα, απέναντι στους επιβάτες ακυρωμένων δρομολογίων της γραμμής μεταξύ του Δουβλίνου της Ιρλανδίας και του Χερβούργου της Γαλλίας το καλοκαίρι του 2018. Ο λόγος για την ακύρωση των δρομολογίων της γραμμής ήταν η καθυστερημένη παράδοση ενός νέου οχηματαγωγού πλοίου. Η Εθνική Αρχή Μεταφορών επέβαλε κυρώσεις στην Irish Ferries επειδή δεν παρέσχε επαρκή αποζημίωση στους επιβάτες. Η Irish Ferries αμφισβητεί αυτές τις κυρώσεις. Το ανώτατο δικαστήριο (Ιρλανδία) θέτει μια σειρά προδικαστικών ερωτημάτων για την ερμηνεία του κανονισμού 1177/2010 για τα δικαιώματα των επιβατών στις θαλάσσιες και εσωτερικές πλωτές μεταφορές.
Γραπτές παρατηρήσεις κατέθεσαν η Ιρλανδία, το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή.
ΔΕΕ: Απόφαση Επιτροπή κατά Συμβουλίου (EN – Συμφωνία με την Αρμενία)
Η συνολική και ενισχυμένη συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αφετέρου (ΣΕΣΕΣ), υπογράφηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. H συμφωνία αυτή προβλέπει τη συγκρότηση συμβουλίου εταιρικής σχέσης και επιτροπής εταιρικής σχέσης, καθώς και την δυνατότητα συγκρότησης επιτροπών ή άλλων οργάνων. Η συμφωνία προβλέπει ότι το συμβούλιο εταιρικής σχέσης θεσπίζει τον εσωτερικό κανονισμό του και καθορίζει σε αυτόν τα καθήκοντα και τη λειτουργία της επιτροπής εταιρικής σχέσης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας υπέβαλαν στις 29 Νοεμβρίου 2018 κοινή πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με τη θέση που θα πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στο συμβούλιο εταιρικής σχέσης όσον αφορά την έκδοση αποφάσεων σχετικά με τους εσωτερικούς κανονισμούς. Η πρόταση αυτή βασιζόταν, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 37 ΣΕΕ. Ωστόσο, στις 19 Ιουλίου 2019 η Επιτροπή υπέβαλε τροποποιημένη πρόταση απόφασης του Συμβουλίου, στην οποία είχε απαλείψει το άρθρο 37 ΣΕΕ ως ουσιαστική νομική βάση. Αφού χώρισε τη νομική πράξη που επρόκειτο να εκδοθεί σε δύο αποφάσεις, το Συμβούλιο εξέδωσε τις αποφάσεις (ΕΕ) 2020/245 και (ΕΕ) 2020/246.
Η Επιτροπή ζητεί την ακύρωση των αποφάσεων αυτών, αμφισβητώντας την διάσπαση σε δύο αποφάσεις της πράξης του Συμβουλίου, την επιλογή του άρθρου 37 ΣΕΕ ως ουσιαστικής νομικής βάσης για την απόφαση 2020/246, καθώς και τον κανόνα ψηφοφορίας που προέκυψε από αυτήν.
Τον Απρίλιο του 2015, η Επιτροπή κάλεσε τους κοινωνικούς εταίρους να τοποθετηθούν για την ενδεχόμενη επέκταση του πεδίου εφαρμογής των οδηγιών για την ενημέρωση των εργαζομένων και διαβούλευση με αυτούς στους υπαλλήλους και τους λοιπούς εργαζομένους των δημόσιων διοικήσεων των κρατών μελών. Στο τέλος του ίδιου έτους, οι κοινωνικοί εταίροι, η TUNED και η EUPAE υπέγραψαν συμφωνία με τίτλο «Γενικό πλαίσιο για την ενημέρωση και τη διαβούλευση των υπαλλήλων και των λοιπών εργαζομένων των διοικήσεων των κεντρικών κυβερνήσεων». Στις αρχές του 2016, η TUNED και η EUPAE ζήτησαν από κοινού από την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για τη θέση σε εφαρμογή της επίμαχης συμφωνίας στο επίπεδο της Ένωσης με απόφαση του Συμβουλίου λαμβανόμενη βάσει του άρθρου 155, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. Τον Μάρτιο του 2018, η Επιτροπή απέρριψε το αίτημα.
Τον Μάιο του 2018, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνδικάτων Δημοσίων Υπηρεσιών (ΕPSU) ζήτησε την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής ενώπιον του ΓΔΕΕ. Με απόφαση της 24ης Οκτωβρίου 2019, το ΓΔΕΕ απέρριψε την προσφυγή (T-310/18 EPSU και Goudriaan κατά Επιτροπής), εκτιμώντας ότι το άρθρο 155, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, δεν υποχρεώνει τα θεσμικά όργανα της Ένωσης να δώσουν συνέχεια σε αίτηση από κοινού υποβαλλόμενη από τα υπογράφοντα μέρη μιας συμφωνίας για την εφαρμογή αυτής στο επίπεδο της Ένωσης. Kατά της απόφασης του ΓΔΕΕ ασκήθηκε η παρούσα αίτηση αναίρεσης.
ΔΕΕ: Προτάσεις bpost (FR) και Nordzucker και κ.λπ. (DE – Ανταγωνισμός, αρχή ne bis in idem)
C-117/20 bpost SA κατά Βελγικής αρχής ανταγωνισμού και C-151/20 ομοσπονδιακή αρχή ανταγωνισμού (Αυστρία) κατά Nordzucker AG, Südzucker AG και Agrana Zucker GmbH
Το εφετείο Βρυξελλών (Βέλγιο) και το Ανώτατο Δικαστήριο (Αυστρία) επιληφθέντα υποθέσεων στον τομέα του δικαίου ανταγωνισμού, ζητούν διευκρινίσεις από το ΔΕΕ ως προς την εφαρμογή της αρχής «ne bis in idem», όπως αυτή κατοχυρώνεται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Στην bpost που αποτελεί στο Βέλγιο τον ιστορικό φορέα παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών επιβλήθηκαν διαδοχικά πρόστιμα από δυο βελγικές αρχές. Πρώτον, η bpost υποχρεώθηκε να καταβάλει πρόστιμο ύψους 2,3 εκατομμυρίων ευρώ λόγω διάκρισης ως προς το σύστημά της χρέωσης του 2010, ειδικότερα δε ως προς την επιλεκτική έκπτωση, η οποία βασιζόταν σε αδικαιολόγητη διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των αποστολέων και των μεσαζόντων. Η απόφαση αυτή ακυρώθηκε αργότερα από εφετείο Βρυξελλών κατόπιν αίτησης προδικαστικής απόφασης (C-340/13 bpost SA κατά Βελγικού Οργανισμού των Ταχυδρομικών Υπηρεσιών και των Τηλεπικοινωνιών). Δεύτερον, στην bpost επιβλήθηκε πρόστιμο 37,4 εκατομμυρίων ευρώ από την βελγική αρχή ανταγωνισμού η οποία διαπίστωσε την ύπαρξη κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης για την εφαρμογή του συστήματός της χρεώσεων, από τον Ιανουάριο 2010 έως τον Ιανουάριο 2011. Η bpost άσκησε προσφυγή ακύρωσης κατά της απόφασης αυτής ενώπιον του εφετείου Βρυξελλών επικαλούμενη την αρχή ne bis in idem.
Το Ανώτατο Δικαστήριο (Αυστρία) έχει επιληφθεί υπόθεσης στην οποία η ομοσπονδιακή αρχή ανταγωνισμού ζητεί να διαπιστωθεί ότι οι Nordzucker και Südzucker, δύο Γερμανοί παραγωγοί ζάχαρης, παραβίασαν το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και τις σχετικές διατάξεις του εθνικού νόμου περί συμπράξεων. Όσον αφορά την Südzucker, επιδιώκει επίσης την επιβολή προστίμου. Προηγουμένως, η γερμανική ομοσπονδιακή υπηρεσία ελέγχου συμπράξεων διαπίστωσε ότι οι δύο αυτές επιχειρήσεις παραβίασαν το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και το γερμανικό δίκαιο ανταγωνισμού και επέβαλαν στη Südzucker πρόστιμο 195,5 εκατομμυρίων ευρώ. Σε αυτό το πλαίσιο, προκύπτουν διάφορα ερωτήματα σχετικά με την αρχή ne bis in idem.
Στην C-117/20, γραπτές παρατηρήσεις κατέθεσαν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Λετονία, η Ρουμανία, το Βέλγιο, η Τσεχική Δημοκρατία, καθώς και η Επιτροπή. Στην C-151/20, κατέθεσαν το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ιταλία, καθώς επίσης, και η Επιτροπή.
Δημοσιεύτηκε στo pelazkarabo.blogspot.com
